Weer thuis.

Goeieavond allemaal,

Ja, het is gedaan. Een machtig avontuur is vanmiddag tot een prachtig eind gekomen. Na een best wel relaxed verlopen laatste reisdag van toch 570 km zijn we rond 17.45 geland in Wijhe. Vanochtend waren we er vroeg bij, frühstück om 07.00 dus we waren op tijd weer op weg. Eerst onder Karlsruhe door via de A65 welke ons verderop liet aansluiten op de A61. Het liep lekker voorspoedig, de cruise op 120-125 km/h. Het weer was heerlijk. Zon, helder en zo'n 20°. Koffie-stop bij een Autohof. Verderop bij de Moseltal-brücke nog een stop. Met schoonzus Gerry heb ik inmiddels contact, we kunnen nog een meet and greet doen. Het wordt bij Swisttal, bij een Shell. Gezellig én meteen tijd voor een broodje.

Verder richting Venlo waar we dan na 18 dagen weer terug in Nederland zijn. Via A73, A50. Langzaamaan komen we terecht in de vrijdagmiddag spits. We rollen er redelijk door. Vlak voor Wijhe verzamelen we nog één keer om écht als team Griekenland aan te kunnen komen aan de Enkweg. Prachtig, een ontvangst comité én een heerlijke BBQ.

Zoals al gezegd is hiermee een eind gekomen aan een avontuur wat al lang geleden is begonnen. Een best wel gewaagd idee om dit met ons achten te gaan beleven is bijzonder goed verlopen. Het heeft zonder meer een grote meerwaarde gegeven aan de reis die wij ons allemaal, hoop ik, heel lang gaan herinneren.

Tot ziens namens team Griekenland!

De voorlaatste reisdag.

Gutenabend Alle,

Het staat er echt! Vandaag was onze voorlaatste reisdag. Een avontuur van 18 dagen is bijna afgelopen. Bijna, want vandaag was er best nog wel een pittige etappe af te leggen. Ongeveer 450 km wat ons vanuit Italië, over de Reschenpass, door Oostenrijk, langs de Bodensee, door het Schwarzwald naar Duitsland zou voeren. Pittig want er zat niet veel Autobahn in. Wel véél Bundesstrassen met héél veel tunnels waaronder de Arlbergtunnel met bijna 15 km. Wat ook mee ging spelen was het feit dat we zékers regen zouden gaan krijgen en temperaturen die we al heel lang niet meer hadden gehad. Vanochtend hebben we direct bij vertrek alvast de regenkleding aan getrokken. Het was toen weliswaar nog niet nodig maar aan de noordzijde van de Reschenpass was het toch zeker ander weer. Goede keus zoals snel bleek. De temperatuur ging terug tot aan graadje of 9* en ook het wegdek was nat. Vlak voor Landeck even een koffiestop. Dit keer lekker aangenaam binnen. Jan en Klaarke gaan helemaal de Bundesstrasse volgen, de rest neemt de autoweg.

Toen verder via de Landeck tunnel naar de autoweg richting Bregenz. Zo nu en dan al serieus regen maar ook weer felle opklaringen. Vlak voor Bregenz even iets eten, er zit dan bijna 200 km op. Als we de Bodensee in beeld krijgen regent het en is het zwaarbewolkt. We volgen de noordzijde richting Friedrichshafen en verder. Het is druk, onwijs druk, eigenlijk niet leuk. Toch zien we mooie plaatjes, de Bodensee, prachtige landerijen met grote wijnhuizen. Bij het einde pakken we een stukje A98 en vervolgens de A81 omhoog. Ter hoogte van Rottweil gaan we links richting het "Schwarzwald". Nog 100 km tot aan de eindbestemming. Ook hier soms veel verkeer, natúúrlijk wegafsluitingen en omleidingen. Mijn humeur wordt danig onder vuur genomen. Gelukkig wint het feit dat het steeds mooier weer wordt deze strijd. Het laatste gedeelte door het woud, langs het riviertje de Murg en de spoorbaan is écht mooi. Rond 18.15 uur zijn we bij Hotel Bürgerstube. Pfff, een lange dag maar wederom allemaal zonder mankementen aangekomen.

Morgen is dan de allerlaatste etappe van deze bijzondere tour. Zo'n 550 km via de A61 nach Hause.

Gute Nacht Freunde.

Op weg naar de Alpen.

Guten abend,

Ja, het gaat snel. Vanochtend nog ver in Italiaans sprekend Italië en nu al staan we aan de opgang naar de "Reschenpass" en kunnen we al weer gewoon Duits spreken. Vandaag zijn we weer zo'n 440 km verder gekomen, of 440 km dichterbij huis dus. De teller staat inmiddels op bijna 4700 km.

Na een prima ontbijt zaten we al om 09.00 uur op de autostrada A1 richting Bologna. Dit is een al tamelijke oude verbinding met nog véél bochtenwerk en oudere viaducten. Er is inmiddels een nieuwe variant die min of meer parallel loopt maar wij kozen natuurlijk voor de optie A1 Bologna Panoramico. Ook een voordeel hiervan is dat bijna al het vrachtverkeer kiest voor de nieuwere variant. Al snel was Bologna bereikt, de stad bleef rechts van ons, wij tuften door richting Modena. Ongeveer 40 km verder is dan de afslag naar rechts richting Brennero. De bedoelde koffiestop nét voorbij de rivier de Po liep even mis dus nog een stukkie verder. Als de bergen alweer in zicht zijn is er tied veur een bakkie, een happie, even uit het zadel. Inmiddels al bijna 180 km afgelegd.

Het plan is om voorbij Verona de snelweg te verlaten en dan een stuk langs het Lago di Gardo te rijden. Aan de noordzijde kunnen we dan weer terug naar de A22, Brenner-autobahn. Het is zeker mooi zo langs het meer te rijden maar wát is het al druk. Auto's, motoren, heel veel fietsers. Hoe gaat dit hier dan als het hoog seizoen is??? Mij hier dan niet gezien!! Bij Rovereto pakken we weer de A22 tot vóór Bolzano. Hier steken we binnendoor naar de autoweg Bolzano - Merano. Één en al wijnbouw hier, prachtig frisse groene druivenranken zo ver je kan zien. We sluiten aan op de weg naar Merano en verder naar het overnachtingsadres, Pension Feldgärtenhof. Het ligt heerlijk vrij, beetje hoger en heeft zonder meer iets "Tirools". Groot, balkons en grote dak oversteken. Zeer gastvrije ontvangst, prima kamers én heel prettig, een koelkast met o.a. Weissen Stephaner"!!!

Straks lekker eten iets verderop waar alles "Hausgemacht" is. Smullen dus. Morgen geht es weiter. Over de Reschenpass naar Landeck. Dan richting Bodensee en Zwartewoud. Nog twee dagen!!!

Grüsse aus Südtirol, team Greece.

Verder noordwaarts.

Buona sera,

We zijn inmiddels aangekomen tot nét ten noorden van Florence, Firenze. De teller staat inmiddels ruim voorbij 4200 km. Vandaag een rit van zo'n 385 km. We konden lekker op tied ontbijten, rond 07.30 zaten we al aan de thee, cappuccino en andere Italiaanse ontbijt dingetjes. Net voorbij 09.00 waren we alweer "on the road". Voor het eerst sinds lange tijd had ik weer een shirt onder de jas, de rits weer dicht. Het weer was weer toppie. Eerst afdalen, dan een stukje A25 en daarna weer een prachtige, goed bollende, tweebaansweg richting Rieti en Terni. Prachtige vergezichten, oude stadjes op bergtoppen en lekker weinig verkeer. Ergens onderweg is nog een cappuccino gescoord.

Uiteindelijk komen we dan toch op de A1 terecht. Autostrada Roma - Firenze - Bologna. Ook vanaf de vierbaans is er toch best nog wel veel moois te zien. We liggen mooi op schema dus rond 12.30 eerst pauze. Pannini's met heerlijke ham en mozzarella, fruit en natuurlijk drinken. Dan weer verder. De temperatuur heeft ook al weer de 35/36* aangetikt.

Op ongeveer 30km voor Florence nog weer een koffiestop. Omdat we best op tijd zijn gaan we de autostrada verlaten bij de afslag Florence-sud en rijden we door de drukte van de stad, altijd fun om te zien hoe het verkeer in zo'n Italiaanse stad reilt en zeilt. Echte mooie oude gebouwen, dingen zien we niet. Dan moet je toch echt in het centrum zijn. We passeren de Arno, de rivier waarover de beroemde bruggen liggen. Nog een stukkie naar Hotel La Viletta in Calenzano. Een beetje voorstad van Florence, misschien niet de "most beautiful place to be" maar wél dichtbij de A1. Dat is dan weer prima voor morgenochtend als we verder trekken richting Bologna.

Vandaag dus toch weer 385 km weggereden. Een zéker prachtig eerste gedeelte over mooie, ruime, rustige wegen. Daarna een misschien minder interessant maar best wel lekker sturend gedeelte over de Autostrada del Sole. Morgen verder, Bologna, Modena, Verona tot bijna Bolzano. Daar richting de "Reschenpass".

Ci veddiamo domani, tot morgen.

Terug in Italië.

Buona sera tutto,

Vanochtend zijn we weer geland in Italië, in Bari. Vanaf 07.00, Italiaanse tijd, konden we aan boord ontbijten. Tijd genoeg want rond 09.00 zou de Superfast2 aanmeren. Dat klopte ook wel zo ongeveer en al snel waren Tiem en ik met de mesienes van boord. De auto's ging wel even duren want zij stonden op het onderste autodek geparkeerd. Nou ja, we stonden mooi in de schaduw te wachten dus no problemo. Toen we dan compleet waren moesten we de stad nog uit en dat ging, zeg maar, langzaam. Al het vrachtverkeer moet dan ook via één en dezelfde uitgang richting autostrada.

Toen de stad achter ons lag kon dan "het gas d'r op. Al rap wordt het warm, goed warm, tot 37*. Voorbij de splitsing Napoli/Pescara even een koffiestop. Inmiddels toch al weer ruim 100 km afgelegd. Nog zo'n 60 km te gaan tot aan de afslag Benevento. Hier begint het meer toeristische deel van deze etappe. Richting de "Abruzzen". Toch besluit ik hier de trip wat aan te passen. Ik laat Garmin even een directe route maken naar het hotel in Gioia dei Marsi. Deze variant verschilt eigenlijk niet zo heel veel met de oorspronkelijke route maar levert wel behoorlijk tijdwinst op. Goeie keus blijkt later. Helaas ook hier weer een "deviation" wat ik niet helemaal op de voorgestelde manier oplos máár met z'n allen komt ook dit weer voor de bakker. Voorbij Isernia maken we een langere pauze bij een trattoria. Een héérlijke panini, vers gemaakt met proscuitto en kaas. Helemaal top!!!

We geraken steeds verder in het Parco Nazionale d'Abruzzo. Prachtig gebied waar nog beren, wolven en veel ander wild leeft. Niet dat we dit te zien krijgen maar het geeft maar aan wat een groot, leeg, ruig gebied dit is. We klimmen tot1400m. Plots dan toch, gewoon bij een kruising een rustig wachtende vos. Inmiddels de brandstof ook weer op peil leggen we de laatste loodjes af. Hotel Filippone lig nét voor het plaatsje, ziet er prima uit. We kunnen hier ook eten, dat is ook wel een keer lekker, niet meer weg te hoeven.

Morgen weer verder, richting Florence. Wel zeker wat meer autostrada kilometers maar nou ja, het zij zo.

Wederom tot zover, R&R, J&K, M&A, T&A.

Aan boord.

Kalispera,

Even een korte update, zolang er nog een 4g signaal te pakken is. Vanochtend om 08.00 frühstück. Jan en Klaarke willen nog graag naar de archeologische site van Anciënt Olympia. En dan maar beter zo vroeg mogelijk i.v.m. de drukte en de warmte. Wij gaan richting Patras. Ook via een aangepaste route, 137km. Niet te lang, dan hebben we tijd om een mooie stop te maken vlakbij de prachtige Rio-Antirio brug. Al rond 11.00 staan we aan de rand van Patras. De ingekorte trip was best wel verrassend anders, gewoon mooi! Nog zo'n 20 minuutjes over de moderne rondweg naar "de brug". Natuurlijk plaatjes schieten en daar we toch lekker vroeg zijn leggen we aan bij de taverne met brug- view. Jan en Klaarke zijn óók al weer in de buurt dus we blijven lekker zitten.

Als we weer compleet zijn, gegeten en gedronken én een ijsje genuttigd, gaan we naar de haven. Nog even de brandstof op pijl brengen en dan langs de oude haven naar de South Port waar de Superfast2 al aangemeerd ligt. Het inchecken gaat probleemloos en na even aanschuiven tussen de trucks gaan we aan boord. De auto's staan helemaal beneden, de grote mesienes staan vlakbij de laadklep. Bagage wordt naar onze hutten gebracht. Dát hebben wij al heel lang niet meer gezien.

Lekker douchen en straks op het achterdek kijken als het schip los komt van de kade.

Tot later, team Griekenland.

Korte etappe.

Kalispera,

Vandaag een tamelijk korte etappe, een kleine 100 km, naar Olympia. Inderdaad geboorteplaats van de spelen. We hebben lekker rustig aan gedaan. Relaxt ontbijten, niet te vroeg. Rond 10.45 zijn we weer ingestapt/opgestapt. Eerst min of meer langs de kust noordwaarts, naar Kypirissia. Het is hier vruchtbaar, overal activiteit. Volop watermeloenen oogst, direct van het land de vrachtauto in. In Kyparissia vinden we een heerlijk plekkie aan het water. De mesienes moeten even de zon trotseren maar wij kunnen prima in de schaduw zitten. We zijn Jan even kwijt, was boodschappen doen maar na een appje met locatie zijn ze snel weer terug. We blijven hier wel zo'n anderhalf uur. HEERLIJK!!!

Dan verder noordwaarts, even de brandstof aanvullen, en we kunnen weer. Bij Zacharo verlaten we de grote weg om via ukkiepukkie wegjes richting Olympia te gaan. Het wordt weer heet, ik heb op zeker moment 38* op de meter. Schaduwplekken zijn helaas zeldzaam maar het lukt tóch een mooie stek te vinden. Motoren onder de takken in de schaduw, auto's niet helemaal maar voor ons is er een mooi stenen bankje en tafeltje. Volledig onder de grote boom en met een prachtige view! Weer een langere stop, belangrijk voor iedereen. Nog een kleine 30 km naar Olympia. Nét voor de aankomst moeten we nog even omrijden, paaltjes in de weg, vlak voor Ancient Olympia. Wat handig is dan een Garmin, even uitzoemen en je ziet zo een andere mogelijkheid.

Rond 15.45 zijn we bij hotel Prytanio. Geen zwembad dit keer maar wel keurige kamers met airco, helemaal oké!!! We nemen even de tijd voor ons zelf, om 18.15 treffen we elkaar weer. Lekker bier drinken, of wijn, of iets anders en dan later vast en zeker weer heerlijk Greek food.

Tot zover, team Greece!

Afzien!!!

Kalispera, goeienavond,

De titel klinkt onheilspellend maar zo is het niet bedoeld. Vandaag was zékers afzien. Niet vanwege de lengte van de route, niet vanwege al het moois wat wij weer moesten aanschouwen, gelukkig niet vanwege een technisch mankement aan één van de voertuigen. Niets van dat alles. Het was wárm, zeg maar heet!!! Direct bij vertrek stond de meter al op 30*, dat is dus om 10.00uur 's ochtends, pfff! Maar zéker net zo ongezellig was de verschroeiende harde wind. Het voelt als je rijdt zonder rijwind koeling. Een fóhn vanuut de Sahara ofzo.

Nou ja, het is nu eenmaal zo, we gaan door. Eerste stop is nog even bij de bandenman voor een klein dingetje aan het nieuwe bandje van Raymondo, in no time opgelost. Volgende stop is het gestrande smokkelschip vlak voor Gytheio. We nemen extra tijd voor eten, drinken en fruit. Dat is vandaag écht mega belangrijk!!! Daarna verder naar Sparta/Sparti, inmiddels toont de meter 37/38* gr. Pfff, het wordt nu écht pittig. Vóór we gaan beginnen aan de bergpas van Sparta naar Kalamata doen we nog een serieuze stop. Natuurlijk in de schaduw van grote Eucalyptus bomen. Dan gaan we, Jan en Klaarke willen nog proberen foto's te maken van de oude stad Mistras welke ligt direct bij het begin. De rest gaat rustig door. Wát een ruige wereld is dit, geweldig!!! Bijkomend voordeel is dat met het klimmen de temperatuur een beetje zakt. Ik zie een keer 28*. Voorbij de pashoogte van +/- 1350 m leggen we aan in een mooie haarspeldbocht bij een griekse taverne. Jan en Klaarke komen ook spoedig. Lekkere lunch en weer goed drinken. Iedereen is er weer goed bij!!!

Nu is het nog zo'n 90 km naar de overnachting aan de Ionische zee in Marathopolis. De gehoopte daling van temp komt helaas niet, integendeel. Het loop weer op naar 36* met ook weer de hete wind. Ik probeer flink door te trekken, iedereen, ik ook, heeft het wel even gehad!!! Ik bel al even om te melden dat we er aan komen, perfect!

Maar alle misère is op slag verdwenen als we aan gekomen zijn. Prachtige kamers, airco maar vooral een zwembad. Geweldig!!! Nu de zweetbende uit, wassen en ophangen en relaxen. De taverne voor vanavond is op loopafstand.

Morgen een korte etappe naar Olympia.

Groet uut Marathopolos, team Hellas!!!